خسته از نامهربونی بعضی آدم ها......قلم به دست دارم

می نویسم....شایدنوشتن کمکی باشه برای رهایی از فکر های مردم آزار!

شاید بازی با کلمات جمله ها و خط های کاغذی باعث بشه توی پس کوچه های لغات گم بشم و راه برگشت به کلبه غصه رو پیدا نکنم

گاهی گم شدن خوبه!گم بشم که فراموش بشم گم بشم که فراموش بکنم

گاهی فراموشی خوبه!تا فراموش بکنم فراموش کردنی ها رو

گاهی سکوت خوبه!تا ساکت باشم تا ببینم

گاهی بی خبری خوبه!تا بی خبر باشم از راههای فریب دیگران

گاهی دور شدن خوبه!تا دور بشم از بدی بدها

اما این گاه ها فقط گاهی خوبه.....

گاهی به یاد آوردن خوبه...تا به یاد بیارم خوبی خوب ها رو

گاهی پیدا کردن خوبه...تا پیدا کنم عشق رو در لظه لحظه های زندگی

گاهی حرف زدن خوبه..تا آروم کنم دلی رو که تنهایی آزارش میده

گاهی فهمیدن خوبه...تا بفهمم تمام خوبی های پنهان مونده رو

هنوزم رو نیمکت نشستم گم شدم تا غصه منو پیدا نکنه دوباره پیدا شدم تا شادی منو ببینه

ساکت شدم تا درد دل های دلم رو بشنوم دوباره حرف زدم تا دل داری اش بدم

فراموش کردم بدی ها رو نا مهربونی ها رو دوباره به یاد آوردم خوبی ها رو زیبایی ها رو

ولی چیزی برای همیشه فراموش کردن ندیدن و گم کردن نیست.

چیزی برای همیشه به یاد آوردن دیدن و بیدا کردن هست.

از ازل تا به ابد عشق خواستنی است.

                                     یه صفحه دوست داشتنی توی مجله موفقیت